Bugün itiraf günü. Ralph Lauren ile aramda "sevemedim seni karagözlüm" durumu mevzubahis. Sebebi, sanırım hayatta silik, kimliğini oturtamamış kimseyi sevememem. Bu tercih, beğendiğim şehirlerden markalara geniş bir yelpazeye de yansıyor. Ralph Lauren ise bana hiç görüşmek istemediğim, yanında olunca sıkıldığım arkadaşlarımı hatırlatıyor. RL denince aklıma nedense beyaz bol kırışık pantalon giymiş, sağlıklı Amerikalılar geliyor. Ancak... ancak diyorum çünkü RL güneş gözlüğü koleksiyonunu görünce, sırt çevirdiğim arkadaşımı bir şans veresim geldi. İnsan 7sinde neyse 77sinde de aynı derler ama bakalım RL sadece göstermelik bir değişiklik mi yapıyor, yoksa en büyük aşk nefretten mi doğuyor?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder